ایده‌‌های خودم و کارهایم را روی کاغذ نوشتم دو صفحه کاغذ تقویم را پر کرد. تازه به همه‌ی اینها علایق هنری و یادگیری دو ساز، آواز و کتاب‌های مختلف را اضافه نکرده‌ام.
فکر کنم اگر قرار باشد جایی شکست بخورم از همین گزینه‌های زیاد است و نه نداشتن گزینه. واقعا آزار دهنده است. چقدر فکر و خیال را می‌شود تحمل کرد. راهی جز حذف کردن متصور نیست؛ و این خیلی آزار دهنده است. واقعا کسانی که قدرت برنامه‌ریزی بالایی دارند دمشان گرم، به خودشان افتخار کنند. فکر کنم قدرت برنامه‌ریزی ریشه در اولویت بندی دارد. کسی که بخواهد همه کاره شود و راه‌های زیادی برای خودش باز کرده باشد احتمالا اولویت‌بندی نکرده است و مشکل اینجاست. گیرِ برنامه‌ریزی در اولویت بندی است و نه لزوما در اپلیکیشن‌های زمان‌بندی و قدرت اراده.
یکی از روش‌هایی که در برنامه‌ریزی به کم کردن فشار ذهنی و خالی‌شدن مغز کمک می‌کند تصمیم گیری برای عدم تصمیم است که توصیه می‌کنم بخوانید. به طور خلاصه “سث گودین” توصیه می‌کند برای کم کردن فشار ذهن، فرار از تنبلی، دوری از اهمال‌کاری و کمال‌طلبی و کم کردن تعداد تصمیم‌های روزانه، یک‌بار تصمیم بگیرید و همان را ادامه دهید.
اگر در این مورد تحقیق کردم و به چیزی رسیدم حتما در ادامه می‌نویسم.